Trainen als een topatleet.

Annemerel de Jongh is een jonge (29 ) Nederlandse atlete en schrijfster van sportboeken. In dit boek vertelt ze haar ervaringen en resultaten met vier maanden trainen, eten, leven en begeleid worden als een topatleet. Na tien marathons met bescheiden resultaten, wou ze eens zien welke tijd ze kon lopen als ze te werk ging als een professional, met alle beschikbare tijd en met de omkadering van een sportarts, voedingsdeskundige, sportpsycholoog, fysiotherapeut, trainer, medische testen en stage in Font-Romeu. Ze beschrijft haar voorbereiding op de marathon van Berlijn 2018 van week 1 tot week 16 in chronologische volgorde, met duidelijke schema’s en tips, die ook voor andere lopers en zeker voor vrouwen bruikbaar zijn. Behalve lopen, deed ze ook aan krachttraining, yoga, ElliptiGo, fietsen en veel rusten. Na elke week beoordeelt ze zichzelf: wat heb ik geleerd ? Wat is er veranderd ? Wat is er niet veranderd ? Waarom ben ik in zo’n korte tijd zoveel sneller geworden ? Deze evaluaties zijn wel nuttig voor andere atleten. Idem voor: hoe bouwen wij een krachttraining op ? En: waarom is het belangrijk de spieren rond je heupen ook te trainen ? Naar het einde toe krijgt ze een blessure door overbelasting, ze vreest even dat de marathon niet zal doorgaan, maar door te rusten komt het toch in orde. De totale benodigde tijd per week voor al deze sporten vermeldt ze helaas niet. En ook niet de totale kostprijs. Het resultaat wel: van 3u26’41” ging ze naar 3u15’03”: mooi en tegelijk ver van de damestop: het WR van Paula Radcliffe is 2u15’25” ; 2u18’11 was de tijd van de Keniaanse winnares Gladys Cherono (35 jaar !) in Berlijn. Enkele bedenkingen: er staan helaas leugens in het boek: ze heeft de marathon van Berlijn NIET gelopen, wel die van Malaga, 12 weken later dan gepland. Dat vermeldt ze nergens. En de begeleiding was niet zo goed: meestal trainde ze met lopers op 800 à 5.000 i.p.v. met marathonlopers; drie weken voor Berlijn heeft ze op 13 dagen 3 lange duurlopen gedaan van 30, 35, 34 km, terwijl ze voordien maar een goede 20 km trainde: totaal onverantwoord dus. Ze is drie weken gaan trainen in Font Romeu, waar de ondergrond hoegenaamd niet geschikt is voor marathonlopers. Ze liep daar b.v. 100 rondjes van 300 meter op een hard parkeerterrein omdat er nergens een vlak parcours was. Maar de sfeer in het boek is er één van enthousiasme en werkt aanstekelijk: fysiek en mentaal voelt de atlete zich veel sterker. Ze vertelt ook welke trainingsvormen nog mogelijk zijn als je met een blessure zit. Het aantal louter illustratieve foto’s is erg groot. Nike zal haar dankbaar zijn. Ook de gesprekken op afstand met Susan Kuijken zijn niet meteen nuttig voor de lezers. Op haar 29° heeft ze al wel heel veel ondernemingszin en schrijftalent. Het belangrijkste was dat het boek verscheen, de marathon was een hulpmiddel. Het boek is geschikt voor atleten die voldoende aanleg, veel wilskracht, veel tijd en de nodige financiële mogelijkheden hebben. Referentie: Annemerel de Jongh, Trainen als een topatleet. Uitgeverij Bruna, A’dam / WPG, Antwerpen, 2019. 256 p.; foto’s, schema’s. ISBN 978 94 005104 70; € 20. Bewijsnummer naar : Standaard Uitgeverij t.a.v. Renée Schepers Rijnkaai 100 2000 Antwerpen Email : renee.schepers@wpg.be Jef Abbeel en Roger Embrechts febr. 2019